یک آتئیست از چه چیزی می‌ترسد؟

من می‌خواهم با تعریف کردن داستانم و بیان نظراتم برای کسانی که به تازگی وارد دنیای آتئیسم شده‌اند، انگیزه ایجاد کنم. می‌خواهم بگویم که چطور می توانید به ترس هایتان در این زمینه غلبه کنید: اینکه چرا در ابتدای راه چنین احساسات گنگ و عجیبی دارید، چگونه بايد با این احساسات کنار آمد و دیگر ترسهای یک آتئیست چه می‌تواند باشد.

اینکه ما به خدایی که از آن بالا همه را کنترل می‌کند باور نداریم، دلیل نمیشود که از چیزی نترسیم. قبل از هر چیز میخواهم به این موضوع بپردازم که چرا مردم تصور می کنند ما آتئیست ها ترس از چیزی نداریم. البته که ما خدایی نداریم که از او بترسیم. از نظر آنها دلیل ترسیدن انسان خداست. چرا که این خدای بسیار توهمی آن بالا نشسته و با قدرتی که دارد همه چیز ما را کنترل می‌کند‌؛ از شکست ها، احساسات، سرنوشت، مرگ و زندگی گرفته تا هر چیز دیگری که ممکن است عامل ترس یک انسان عادی باشد. و این دقیقا همان چیزی است که خدا را به بزرگترین عامل وحشت برای آنها تبدیل می‌کند و البته من موافقم که چنین خدایی واقعا هم ترس دارد. باور به جهنم و قهر و غضب الهی باید هم اینطور ترسناک باشد. مذهب بجای عشق، ترس را به باورمندان خود آموزش می‌دهد. و از آنجا که ما آتئیست هستیم، نه خدایی داریم و نه جهنمی که ذهنمان را پر از ترس و وحشت کند.
اما آیا این کافی ست برای اینکه ما اصلا حس ترس نداشته باشیم؟

بر اساس یافته های پژوهشی، انسان می‌ترسد چون ترس از قبل در سیستم عصبی اش برنامه ریزی شده است، مانند غریزه ای که از بدو تولد با او همراه بوده و راهی برای خلاص شدن از آن ندارد. ترس احساس یا حالتی از نگرانی در مورد چیزی مثل بدبختی، مرگ، ناامیدی، افسردگی، شکست و امثال این موارد است.

حالا بیائید ترس از آتئیسم را کمی بیشتر بررسی کنیم. از نظر من ترس از آتئیسم چیزی ست که ما قبل از آتئیسم شدن تجربه میکنیم. درست بعد از آن لحظه ای که برای اولین بار تلنگر می‌خوریم، همانجا که احساسات عجب و غریبی در ما شکل می‌گیرد، ممکن است گریه کنیم و دچار اضطراب و تشویش و یا سردرگمی شویم. برای خود من که سردرگم ترین لحظه زندگی ام بوده است. بنظر من این تشویش و نگرانی ها ریشه در سبک زندگی ما دارد. ما عادت کرده‌ایم باور کنیم که خدا وجود دارد و خلاف آن را گناه می‌شماریم. در نتیجه وقتی کسی روی این باور ما دست می گذارد حس گناه در ما تحریک می شود. من به شما قول می‌دهم که این ترسها در ابتدای ورود به دنیای آتئیسم کاملا عادی و اصلا موضوع عجیبی نیست.

مورد تبعیض واقع شدن ترس دیگری ست که یک آتئیست ممکن است تجربه کند. ايالات متحده آمریکا، مکزیک، فیلیپین، برزیل، ایتالیا و لهستان بیشترین میزان مسیحی را در دنیا دارند. بنابراین اتفاق عجیبی نیست اگر آتئیستی از این کشورها بگوید که مورد تبعیض واقع شده است. در حقیقت آتئیسم حتی در برخی کشورها غیرقانونی بوده و برای آن مجازات مرگ در نظر گرفته شده است. عربستان سعودی، یمن، افغانستان، پاکستان و ایران از جمله این کشورها هستند. بغض گلویم را می‌گیرد وقتی ویدئویی را می‌بینم ویا میشنوم که آتئیستی درخواست کمک دارد.
اکثر کشورهای مسلمان آتئیسم را تکفیر می‌کنند. آتئیسم امروز بیش از آنکه مبارزه با مذاهب باشد، جنگ با حکومت‌ها و سیاست‌ها ست. مبارزه ای که هیچکس به تنهایی در آن پیروز نمی شود.